forum oazy szczawnickiej

an. Ewka

Myślę, ze do wspomnień pooazowych można zaliczyć przepiękny wiersz autorstwa Artura Markowskiego( mam nadzieję, ze nie będzie maił nic przeciwko jeśli umieszczę go na forum).
Oto to dzieło, a mianowicie 72 poczatkowe wersy nowej epopei narodowej.

Do pięknej wioski Czermnej, ponad dwa miesiące temu,
Zjechało się nas trochę- chyba sami wiecie czemu.
W szkole, leżącej na pagórka szczycie
Rozpoczęliśmy oazę Ruchu Światło-Życie
Opiekę nad nami dwóch moderatorów sprawowało
Sami pewnie się bali, że może być ich mało
Jednak wszystkim swoim siłom mocno zaufali
Oazę z nami przetrwali- nie pouciekali
Ksiądz Wojciech, który naszej oazy był szefem
Pilnował, żeby wszystko działo się z uśmiechem
Powtarzał nam także swoje motto co dzień z rana
Oaza musi być najedzona i wyspana
Ksiądz Szymon także budził respekt u każdego
Służył dla nas codzień aż do upadłego
Jednak przez nas wszystkich został zapamiętany
Jako człowiek szczery, lecz zawsze roześmiany
Była także kadra super animatorów
Można ich porównać do siedmiu aniołów
Sumienni, pracowici, zawsze uśmiechnięci
Z nimi do niczego nie brakowało chęci
Renata, dla której oaza- rzecz nie nowa
Pokazała, jak powinna działać służba zdrowia
Czy osoba była chora, czy w kościele mdlała
Tam zawsze Renata każdemu pomagała
Kasia w naszej oazie dobrym duszkiem była
Nigdy na jej twarzy łza nie zagościła
Wręcz przeciwnie, bo gdy szczerze się śmiała
Wtedy cała Czermna jej śmieszny śmiech słyszała
Edyta, co złotowłosym warkoczem się wyróżniała
Na każdej szkole śpiewu na skrzypcach przygrywała
I choć w skupieniu skrzypcowe partie grała
Każdego dnia radość na jej twarzy się malowała
Marysia natomiast śpiewu nas nauczała
Choć ze swoją gitarą się nie rozstawała
To właśnie za jej sprawą nas wszystkich nauczono
Że podczas śpiewu trzeba oddychać przeponą
Ewa całą oazą podczas śpiewu dyrygowała
I grą na gitarze nasze braki nadrabiała
Gdyby nasze rekolekcje trwały dłużej choć dni kilka
Na pewno nauczyłaby nas całego śpiewnika
Damian z kolei był zawsze pierwszym do pomocy
Czasem z potrzeby pomagał także w nocy
Jeśli ktoś czasem miał kłopoty z jakąś sprawą
On zawsze służył dobrym słowem, dobrą radą
Na naszą oazę czterej klerycy zjechali
I razem wzajemnie się uzupełniali
Mimo, iż byli najstarszymi uczestnikami
Dla każdego byli rówieśnikami
Sebastian, który z marszu animatorem został
Najlepiej jak tylko mógł- zadaniu swemu sprostał
Sumiennie wykonywał powierzone mu zadanie
Może i moderatorem kiedyś zostanie
Grzegorz rolę kościelnego sprawował
Każde nabożeństwo starannie przygotował
Zawsze okazywał swoje dobre serduszko
W końcu był on oazową dobrą wróżką
Tomasz był naszym oazowym dzwonnikiem
Przez co najbardziej punktualnym uczestnikiem
Dzięki niemu każdy wiedział co wkrótce będzie
A zegarek był na oazie zbędnym narzędziem
Janek choć zadania specjalnego nie posiadał
Zawsze wszędzie pomocną dłoń posiadał
Na oazie co dzień podtrzymywał dobrego ducha
Jego znakiem firmowym był uśmiech od ucha do ucha
Naszą oazę tworzyło 68 osób
Przez co opanować nas był to nie lada sposób
Dziewczyn było dużo, chłopców trochę mniej
Bardzo dużo na naszej oazie działo się
Opisywać wszystko trudno by tu było
Bo każde z nas bardzo dużo przeżyło
Radości było wiele, smutków było mało
Wszystko na chwałę Bożą się działo

Kasia :)

Brawo Artur Smile

Mistrzostwo... Smile

				fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group Avalanche style by What Is Real © 2004